-
1 amātor
amātor ōris, m [amo], a lover, friend: noster: urbis, H.: antiquitatis, N.—A lover, one fond of women: adulter an amator: vinosus, amator, H.* * *Iamateur, dilettanteIIlover; friend, devotee; enthusiastic admirer/pursuer; one fond of women -
2 cōnsectātrīx
cōnsectātrīx īcis, f [consectator], an eager pursuer, adherent: voluptatis.* * *one who pursues/strives after; adherent, friend -
3 secūtor (sequūtor)
secūtor (sequūtor) ōris, m [SEC-], a follower, pursuer (a kind of gladiator), Iu. -
4 ancillariolus
pursuer of slave girls; lover of maid-servants (L+S) -
5 secuutus
follower, pursuer -
6 secuutus
follower, pursuer. -
7 insecutor
insĕcūtor, ōris, m. [id.], a pursuer, persecutor (post-class.), Tert. Mag. 5:frustratis insecutoribus,
App. M. 7 init. -
8 persecutor
persĕcūtor, ōris, m. [id.].1.A pursuer (post-class.):2.flagitiorum turpium,
Capitol. Alb. 11, 7.—A persecutor of Christians, Mort. Persec. 1; id. Inst. 5, 23, 1: Ecclesiae, Hieron. Ep. ad Helv. 3: sub ense persecutoris pati, Prud. steph. 1, 28; Vulg. 1 Tim. 1, 13.—3.A prosecutor, plaintiff, Dig. 48, 3, 7. -
9 persequor
per-sĕquor, cūtus and quūtus, 3, v. dep. a. and n. ( act. collat. form of the imperat. persece for perseque, Poët. ap. Cic. Att. 13, 23 fin.).I. A.Lit.1.In gen.:2.ille servolum Jubet illum persequi,
Plaut. Cist. 1, 3, 35; 4, 2, 30:si vis persequi vestigiis,
id. Men. 4, 1, 9:certum est persequi,
Ter. Phorm. 3, 3, 18:me in Asiam persequens,
id. And. 5, 4, 32:(persequens dicit perseverationem sequentis ostendens. Persequitur enim qui non desinit sequi, Don. ad h. l.): aliquem,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:exercitum,
id. Phil. 3, 3, 7:cursim,
Petr. 6:Hortensium ipsius vestigiis,
Cic. Brut. 90, 307:quā, aut terrā aut mari, persequar eum, qui, etc.,
id. Att. 7, 22, 2:vestigia alicujus,
id. de Or. 1, 23, 105; Verg. A. 9, 218:hanc persecuta mater orare incipit,
Phaedr. 1, 28, 5.—With inf. ( poet.):atqui non ego te tigris ut aspera... frangere persequor,
Hor. C. 1, 23, 10.—In partic.a.To follow after, press upon, chase, pursue:b.fugientes usque ad flumen persequuntur,
Caes. B. G. 7, 67:bello,
id. ib. 1, 14:deterrere hostes a persequendo,
Sall. J. 50, 6:feras,
Ov. H. 9, 34:beluas,
Curt. 8, 14, 26.—To go through a place in pursuit of any thing, to search through:B.omnes solitudines,
Cic. Pis. 22, 53. —Transf., to follow up, come up with, overtake:C.quo ego te ne persequi quidem possem triginta diebus,
Cic. Fam. 3, 6, 3; id. Div. 2, 72, 149:mors et fugacem persequitur virum,
Hor. C. 3, 2, 14.—Trop.1.In gen., to follow perseveringly, to pursue any thing:2.omnes vias persequar,
Cic. Fam. 4, 13, 6:viam,
Ter. Hec. 3, 5, 4:eas artes,
Cic. Fin. 1, 21, 72.—In partic.a.With the accessory notion of striving after, to pursue, hunt after, seek to obtain, strive after, = appetere, affectare:(β).quis est, qui utilia non studiosissime persequatur?
Cic. Off. 3, 28, 101:ego mihi alios deos penates persequar,
Plaut. Merc. 5, 1, 7: Pl. Tene priusquam hinc abeo savium. Ph. Si quidem mi hercle regnum detur, numquam id potius persequar, id. Curc. 1, 3, 55:hereditates,
Ter. And. 4, 5, 20:hereditates aut syngraphas,
Cic. Leg. 3, 8, 18:cujusquemodi voluptates,
id. Fin. 2, 7, 22: ego meum jus persequar, I will pursue or assert my right, Ter. Ad. 2, 1, 9; Cic. Caecin. 3, 8:persequendi juris sui potestas,
id. Div. in Caecil. 6, 21:bona tua repetere ac persequi lite atque judicio,
id. Verr. 2, 3, 13, § 32:possumus rem nostram persequi,
id. Quint. 13, 45 fin.:cum tribunus plebis poenas a seditioso cive per bonos viros judicio persequi vellet,
sought to obtain, id. Fam. 1, 9, 15.—With inf., to hasten, be eager (rare):b.nec scimus quam in partem ingredi persequamur,
Plaut. Rud. 3, 3, 4.—To follow, be a follower of; to imitate, copy after a person or thing as a guide or pattern:c.si vero Academiam veterem persequamur,
Cic. Ac. 1, 2, 7:sectam et instituta alicujus,
id. Verr. 2, 5, 71, § 183:ego neglectā barbarorum inscitiā te persequar,
id. Fam. 9, 3, 2; id. Ac. 2, 23, 74:ut, quae maxime excellant in eo, quem imitabitur, ea diligentissime persequatur,
id. de Or. 2, 22, 90.—To pursue, proceed against, prosecute; to revenge, avenge, take vengeance upon a person or thing:d.aliquem bello,
Caes. B. G. 5, 1:aliquem judicio,
Cic. Fl. 20, 47:alicujus injurias ulcisci ac persequi,
id. Verr. 2, 2, 3, § 9; so,injuriam,
id. Mur. 21, 44; Sall. J. 14, 23; cf. Kritz ad Sall. C. 9, 5:mortem alicujus,
Cic. Fam. 9, 3, 2:de persequendis inimicitiis,
Caes. B. C. 3, 83 fin.:Trebonii mortem,
Cic. Phil. 13, 18, 39; Caes. B. G. 7, 38; Liv. 40, 11 fin.:adulterium,
Sen. Contr. 3, 20.—To persecute for religious belief or practice (eccl. Lat.), Tert. ad Scap. 5; Vulg. Johan. 15, 20; id. Act. 7, 52; id. Rom. 12, 14 et saep.—e.To follow in writing, to take down, minute down:f.celeritate scribendi, quae dicerentur persequi,
Cic. Sull. 14, 42:multa diserte dixit, quae notarius persequi non potuit,
Sen. Apoc. 9, 2.—To follow up with action, to follow out, perform, execute, bring about, do, accomplish, etc.:(β).hoc, ut dico, factis persequar,
Plaut. Merc. 3, 2, 11:erus quod imperavit persequi,
id. Am. 2, 1, 40:imperium patris,
id. Stich. 1, 2, 84 sq.:ex usu quod est, id persequar,
Ter. Hec. 4, 3, 10:mandata,
Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:si idem extrema persequitur qui inchoavit,
id. Prov. Cons. 8, 19:vitam inopem et vagam,
to lead, id. Phil. 12, 7, 15.— Absol.:sed tamen ibo et persequar,
will go and obey, Plaut. Cist. 2, 1, 64. —In partic., to follow out in speech or writing, to set forth, treat of, relate, recount, describe, explain, etc.:* II.aliquid voce,
Cic. Planc. 23, 56:dum rationes Persequor,
set forth, treat of, discuss the reasons, Lucr. 5, 56:quae versibus persecutus est Ennius,
Cic. Sen. 6, 16:philosophiam Latinis litteris,
id. Ac. 1, 3, 12:aliquid scripturā,
id. Fam. 15, 21, 4:obscenas voluptates,
id. N. D. 1, 40, 111:res Hannibalis,
id. Div. 1, 24, 49:has res in eo libro,
id. Off. 2, 24, 87:quae persequerer, si commemorare possem sine dolore,
id. Fam. 5, 13, 3: da te in sermonem et persece Et confice, etc., Poët. ap. Cic. Att. 13, 23, 3.—Neutr., to follow or come after:► In a pass.exacta vindemia gramine persecuto,
when the grass has grown again, Pall. 3, 26, 5.signif. (post-class.):A. * B.illa se in mare praecipitavit, ne persequeretur,
Hyg. Fab. 198 dub.—Hence, persĕquens, entis, P. a., used as subst. * -
10 secutor
I.In gen., an attendant (post-class.):II.acerrimum relinquens uxori secutorem,
App. M. 9, p. 224, 41; 4, p. 148, 17:TRIBVNI,
Inscr. Orell. 3516 and 3517.—As an appellation of Mars (with Comes), App. M. 7, p. 192, 30. —In partic., a pursuer, a kind of light-armed gladiator who fought with the retiarii (pursuing them), Juv. 8, 210 (et Schol. ad loc.); Inscr. Orell. 2571; 2572; 2583; Suet. Calig. 30; cf. Isid. Orig. 18, 55; and Friedlaender in Neues Rhein. Mus. 10, p. 585. -
11 sequutor
I.In gen., an attendant (post-class.):II.acerrimum relinquens uxori secutorem,
App. M. 9, p. 224, 41; 4, p. 148, 17:TRIBVNI,
Inscr. Orell. 3516 and 3517.—As an appellation of Mars (with Comes), App. M. 7, p. 192, 30. —In partic., a pursuer, a kind of light-armed gladiator who fought with the retiarii (pursuing them), Juv. 8, 210 (et Schol. ad loc.); Inscr. Orell. 2571; 2572; 2583; Suet. Calig. 30; cf. Isid. Orig. 18, 55; and Friedlaender in Neues Rhein. Mus. 10, p. 585.
См. также в других словарях:
Pursuer — Pur*su er, n. 1. One who pursues or chases; one who follows in haste, with a view to overtake. [1913 Webster] 2. (Eccl. & Scots Law) A plaintiff; a prosecutor. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
pursuer — index addict Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
pursuer — late 14c., agent noun from PURSUE (Cf. pursue) … Etymology dictionary
Pursuer — A pursuer in Scotland is the party who initiates a lawsuit before a Court of Scotland. The term is the same in civil and criminal proceedings. The pursuer is seeking a legal remedy, and if successful, the court will issue judgment in favour of… … Wikipedia
pursuer — UK [pə(r)ˈsjuːə(r)] / US [pərˈsuər] noun [countable] Word forms pursuer : singular pursuer plural pursuers someone who pursues someone or something Their pursuers were getting close … English dictionary
pursuer — pursue ► VERB (pursues, pursued, pursuing) 1) follow in order to catch or attack. 2) seek to attain (a goal). 3) engage in or continue with (an activity or course of action). 4) continue to investigate or discuss. DERIVATIVES … English terms dictionary
pursuer — noun 1. a person who is pursuing and trying to overtake or capture (Freq. 3) always before he had been able to outwit his pursuers • Syn: ↑chaser • Derivationally related forms: ↑chase (for: ↑chaser), ↑ … Useful english dictionary
pursuer — noun see pursue … New Collegiate Dictionary
pursuer — /peuhr sooh euhr/, n. 1. a person or thing that pursues. 2. Scots Law, Eccles. Law. a plaintiff or complainant. [1350 1400; ME; see PURSUE, ER1] * * * … Universalium
pursuer — noun a) One who pursues. b) The party who initiates a lawsuit; a plaintiff … Wiktionary
pursuer — Synonyms and related words: addict, adherent, admirer, adorer, amorist, appendage, attendant, buff, bug, cavaliere servente, chaser, collector, courtier, dangler, demon, dependent, disciple, eager beaver, energumen, enthusiast, faddist, fan,… … Moby Thesaurus